1. Perceptie van AI als riskant en een bron van vragen: De integratie van AI in het creatieve veld wordt met voorzichtigheid bekeken, wat vragen oproept over ethische, culturele en maatschappelijke implicaties.
2. Erfgoed en authenticiteit: Cultureel erfgoed wordt als essentieel beschouwd, maar de verspreiding van vervalste en verzonnen inhoud via AI zet vraagtekens bij de integriteit van dit erfgoed.
3. AI en de verbetering van archieven: AI biedt een aanzienlijk potentieel voor het verkennen en onthullen van de verborgen rijkdommen in onze archieven, waardoor nieuwe perspectieven op ons culturele verleden worden geopend.
4. Pleitbezorging voor open source: De open-sourcebenadering van data wordt aangemoedigd, waardoor een cultuur van transparantie en delen wordt bevorderd die de collectieve creativiteit kan verrijken.
5. Belang van traceerbaarheid: Het vermogen om de oorsprong van gegevens en de door AI gegenereerde reacties te traceren is van cruciaal belang, waarbij de rol van metadata bij het waarborgen van geloofwaardigheid en authenticiteit wordt benadrukt.
6. Evolutie van het concept van de schepper: De mythe van de briljante schepper, dominant sinds de 19e eeuw, wordt uitgedaagd door AI, die de kaarten van de artistieke creatie herverdeelt.
7. De rol van metadata in het artistieke bestaan: Naast de eenvoudige productie van werken wordt het artistieke bestaan steeds meer gedefinieerd en gewaardeerd door bijbehorende metadata, zoals tentoonstellingen en galerijen.
8. Transformatie van de rol van de kunstenaar: AI stelt de rol en de middelen van de kunstenaar in vraag en stelt het idee van individualiteit in het creatieve proces ter discussie.
