tinygallery.photo
Bichromaat Gum geavanceerd
Bichromaat Gum geavanceerd
Verbetersessies zijn bedoeld voor mensen die eeuwenoude processen op een creatieve en diepgaande manier in praktijk willen brengen. Ze zijn onderverdeeld in cumulatieve sessies van één dag.
De sessie omvat tijd om de apparatuur voor te bereiden en op te ruimen.
Een sessie van 3 uur is bijvoorbeeld de tijd die nodig is voor een volledig proces:
De verschillende operaties zijn:
Papierselectie en voorbereiding
Papier lijmen met gelatine
Bereiding van de lichtgevoelige oplossing
Papierbewustzijn
UV-blootstelling
Basisontwikkeling
Drogen van afbeeldingen
Beeld bleken
Aanvullende behandelingen
Afwerken en schoonmaken van de marges
Hoofdsleutel lezen en evalueren
Wassen, conserveren en opslaan van apparatuur
Het succes van een beeld hangt rechtstreeks samen met de tijd en zorg die we eraan willen besteden. De kwaliteit van het materiaal, de beschikbaarheid, het behoud en de netheid ervan zijn essentiële elementen.
De sessies profiteren van permanent individueel onderwijs en coaching en zijn uiteindelijk gericht op de autonomie van de deelnemers.
Bichromaatgom is een fotografisch drukproces dat is uitgevonden in de begindagen van de fotografie. William Henry Fox Talbot ontdekte dat gesensibiliseerde dichromatische colloïden zoals gelatine en Arabische gom onoplosbaar werden in water na blootstelling aan zonlicht. Alphonse Poitevin voegde in 1855 koolstofpigment aan de colloïden toe, waardoor de eerste carbonafdruk ontstond. In 1858 gebruikte John Pouncy gekleurd pigment met Arabische gom om de eerste kleurenafbeeldingen te creëren.
We herontdekken dit pigmentproces voorzichtig met hoge veiligheids- en milieunormen.
Het gezouten papierproces is een van de vroegste fotografische processen en dateert uit het midden van de 19e eeuw. Het werd uitgevonden door de Britse wetenschapper en uitvinder William Henry Fox Talbot in 1834. Dit proces maakte de weg vrij voor de ontwikkeling van de moderne fotografie.
Papier is bedekt met een oplossing van keukenzout (natriumchloride) en zilvernitraat om het lichtgevoelig te maken. Dit gecoate papier staat bekend als 'gezouten papier'.
Het resulterende beeld is een bruinzwarte of sepiakleurige afdruk, kenmerkend voor afdrukken op gezouten papier uit deze tijd. Het proces staat bekend om zijn zachte, subtiele toonkwaliteiten en werd gebruikt om veel van de vroege fotografische afbeeldingen te maken.
Het gezouten papierproces was arbeidsintensief en vereiste veel vaardigheid en expertise. Het werd uiteindelijk vervangen door handiger en reproduceerbare fotografische processen, zoals albumineafdrukken en gelatinezilverafdrukken, naarmate de fotografie eind 19e en begin 20e eeuw vorderde. Het blijft echter een belangrijk onderdeel van de fotogeschiedenis en wordt soms nog steeds gebruikt door hedendaagse kunstenaars en fotografen vanwege zijn historische en artistieke waarde.
Individuele workshops van 4x één dag van 2X3 uur